نمی دونم این چه عنوانی بود که انتخاب کردم چون از اسم وبلاگ هویداست که چیه؟ اما عیب نداره با جزئیات

میگم تا خیلی ضایع نباشه.

عسل نعمت جالبه و در قرآن وصف هایی میشه که قابل تامل هست. از نادر محصولاته که نقش انسان خیلی

فرعی هست. البته بماند که در اوج فرعی بودن انسان راحت میتونه دست رنج زنبور بیچاره را خراب کنه. مثل

همین شکری که به خورد زنبور میدن. جالبه که توجیهات خوبی هم براش دارن. مثلا اینکه عسل همین که از

شکم زنبور در آمده باشه مغذی هست اصلا میزان شکرش مهم نیست. آخه کیه که از مضرات قند تخلیص شده

خبر نداشته باشه. یا خیلی کم بیارن میگن صرفه اقتصادی نداره... خلاصه اوضاعیه. مقالات جالبی هست که

این ادعاها را نقض میکنه. بگذریم اگه کاری به ادعاهایدیگران نداشته باشیم. ما به روش علمی بدون استفاده از

شکر عسلی تولید میکنیم که خواص درمانی داره.